Hele fijne reacties kreeg ik na de eerste ImprEssie iedereen reageerde heel liefdevol en ik kreeg veel complimenten. Natuurlijk zag ik, zo kritisch als ik ben, al honderd verbeterpunten gekeken naar de totale avond. En het antwoord op vraag of ik hiermee mijn brood zou kunnen verdienen was voor heel ver weg aangezien ik er mijn euro’s op had toegelegd.
Mijn klassieke ballet juf van vroeger had ik uitgenodigd en die vroeg achteraf; “Essie, wordt jij Impresario?” Waarop ik antwoordde; “Nou ik moet eerlijk zeggen dat de artistieke kant van mezelf me wel aantrekt. Zang, dans en acteren zijn op professioneel niveau niet voor mij weggelegd maar de organisatie eromheen gaat me goed af en ik vind het erg leuk! Het lastige is alleen dat ik niet zou weten hoe ik van dat beroep mijn woning kan betalen en boodschappen kan doen. Dus tot die tijd blijf ik dit gewoon af en toe doen voor de lol.”
Fijne en huiselijke reacties nam ik ontvangst:
“Tjonge, wat was dit mooi. Ga je dit vaker organiseren Essie? Houd me op de hoogte hoor, dan kom ik weer”
“Goed geregeld hoor Essie, heel knus en intiem. Bedankt!”
“Een mannelijke harpist dat zie je niet vaak, heel bijzonder.”
“Essie, kan jij wisselen? We willen graag een cd’tje kopen van Didier.”
“Essie, mag ik nog zo’n lekker koekjes voorbij de thee?”
“Essie, is het goed als ik nog een glas wijn inschenk?”
Mensen genoten, sommige kwamen elkaar na lange tijd weer tegen. Iedereen bleef nog even wat drinken.
Wat blijft het toch mooi hoe muziek kan verbinden.